کــبوتر جـان نمیدونی دلُـم تنــگه !

حضورٍ ِ شعر و فــریــادُم چــه بی رنگه

درون ِ کوچه و برزن صدای مرگ ِ دیواره

درین بن بست آدم کـش نفـــیر ِ مـــار و دســتاره

نمیــدونـی نمیــدونی دلـُـــم خونه

تو می گویی" ندا "یی زنده میمونه ؟

مو از فریاد ِ دیروزوم

همو زخمی دلسوزوم

چرا زندان و زندانی ؟

چرا ویران و  ویرانی ؟

مرا از کودکی آواز ِ غم دادند

حضور ِ دلخوشی ها را چه کم دادند ...

 
توهم

      ح -ب          

   03/04/1388